Bu saçma iddiaların ülkemizde en çok yankı bulan örneği "Kurtlar Vadisi" ve "Behzat Ç" dizileri elbette. Bu dizilerin ardından "racon" kesen delikanlı(!) ların arttığı, alkol tüketiminin tavan yaptığı, öğrenciler arasında şiddetin arttığı, evlilik dışı ilişkilerin gözde olduğu söylendi, yazıldı, iddia edildi hep. Şu bir gerçek ki, her türlü pisliğin, salakça ilişkilerin ve senaryo felaketlerinin olduğu "Fatmagül'ün Suçu Ne, Aşk-ı Memnu" vs gibi abuk ve sabuk diziler ise baş tacı edildi bu memlekette. Şunu artık kabul edelim ne olur: Şanlı tarihimiz, büyük ecdadımız, köklerimiz gibi hamasi edebiyatı bir yana bırakıp, aslında ne kadar cahil, ne kadar eğitimsiz ve ne kadar uygarlıktan uzak ve cahil bir ülke olduğumuzu kabul edelim. Filmlerden ya da dizilerden, ya da okuduğu kitaplardan (okuyan olursa) etkilenip, şiddet uygulayan, can alan biri zaten cahil ve eğitimsiz ve aynı zamanda akıl sağlığı da pek yerinde olmayan biridir.

Bundan 20-25 yıl kadar önce İstanbul'da biri 13. Cuma filminden esinlendiğini söyleyerek gariban bir ayakkabı tamircisinin kafasını kesip tabağa yerleştirmiş, üzerine de mum dikmişti. Hadi biraz daha yakına gelelim: Daha 3 gün önce Ağrı'da 14 yaşında evlendirilip, kocası olacak yaratık ve ve onun anne-babası tarafından sürekli işkence ve dayak yüzünden aklını yitiren Melek'e ne diyelim? Hamile kaldığında doğum yapmak üzereyken karların üzerine atılıp soğukta ölü bebeğini doğuran, sonrasında 6 ay sonra evlerinin tuvaletinde yaraları kurtlanmış ve bir deri bir kemik olarak bulunan ve bir kaç gün önce hayata veda eden bu zavallı kız için ne demeli? Böyle bir şeye ilham olacak kadar korkunç bir film gördünüz mü ya da bir kitap okudunuz mu? İnsanın canavarlığının sınırı yok. Kitap ve filmleri buna neden göstermek ancak cehalettir.

Ben çocukluğumdan beri, Western çizgi romanlardan başlayıp, özellikle polisiye, gerilim, korku romanları okudum. Bu tarzda filmlerden hoşlanırım. 45 yaşımı bitirdiğim şu ana dek ne birine tokat attım, ne de birinin canını acıttım. Eğer okuduğum kitaplara, izlediğim film ve dizilere, beğendiğim kişiliklere (bakınız: lecter ) bakılacak olursa benim şu ana dek yetişmiş, en eğitimli ve en manyak seri katillerden biri olmam gerekirdi. Dolayısıyla üstad Stephen King'in dediği gibi "Korku-gerilim film ve romanları insanların içlerinde var olan kötülüğün dışarı çıkmasına engel olan emniyet sübaplarıdır."

O yüzden insanların kötülüğüne film ve romanları bahane göstermek son derece saçma. Onlar bu her tür inanılmaz kötülükle dolu dünyada nefes alabileceğimiz yegane vahalardır.